مروری بر تاریخچه چمن مصنوعی

چکیده این مطلب : انتشار : 1399/11/14 0 نظر

چمن مصنوعی همانند هر محصول دیگری روی کره  زمین دارای مزیت ها و مضراتی می باشد، اما در طول تاریخچه چمن مصنوعی اثبات شده است که نقاط مثبت آن بیش از نقاط منفی آن است.

مروری بر تاریخچه چمن مصنوعی
 

چمن مصنوعی همانند هر محصول دیگری روی کره  زمین دارای مزیت ها و مضراتی می باشد، اما در طول تاریخچه چمن مصنوعی اثبات شده است که نقاط مثبت آن بیش از نقاط منفی آن است.

این محصول نیاز به نگهداری خاصی ندارد، مقاوم، مطابق با حیوانات خانگی، بادوام و به صرفه می باشد و انواع طراحی های مختلفی را ارائه می دارد و موجب ایجاد یک فضای سبز و زیبا و بدون صرف وقت و تلاش بسیار می شود که می توانید در تمام طول سال از آن لذت ببرید.

گروه چمن سرا به عنوان مدرن ترین و مجهزترین ارائه دهنده چمن مصنوعی در ایران، انواع مختلفی از این محصول را در ابعاد، اندازه، رنگ، بافت و طرح های مختلف به هموطنان عزیز ارائه می دارد. کافی است با تیم تخصصی چمن سرا ارتباط برقرار کنید و با مشاوره و راهنمایی آن ها، چمن مصنوعی را انتخاب کنید که از  هر لحاظ با نیازهای شما مطابقت دارد و شما را به رؤیاهای سبزتان می رساند.

تاریخچه چمن مصنوعی از کجا شروع شد؟
انقلاب و تحول در زمینه چمن مصنوعی در سال 1966 در هوستون استرودوم با اولین زمین چمن مصنوعی لیگ بیس‌بال آغاز گردید.
در زمانی که کاهش تابش خیره کننده بیش از توانایی رشد چمن طبیعی در استادیوم های سرپوشیده اهمیت بالایی یافت، استروترف ((AstroTurf همان کاری را با صنعت ورزشی انجام داد که Apple I برای صنعت کامپیوتر انجام داد و در حال حاضر نیز به همان اندازه Apple I اورجینال قدیمی شده است.
چمن مصنوعی استروترف نایلونی در اواخر دهه 60 وارد بازار شد، ولی مشکلات بسیاری به همراه داشت. در واقع استروترف در ابتدا مانند موکتی همراه با یک پد فومی بود که روی سطح سیمانی در محوطه های داخلی و خارجی مورد استفاده قرار می گرفت.
سپس چمن مصنوعی توسط تولیدکنندگان و برندهای مشهور متحمل پیشرفت های بسیار ارزشمندی شد. زمانی هم که امنیت و عملکرد چمن مصنوعی بهبود یافت، نظر افراد بسیاری را در زمینه های مختلف جذب نمود.
 این روزها تخمین زده می شود که چیزی بین 12000 تا 13000 زمین چمن مصنوعی در ایالات متحده آمریکا وجود دارد که برای زمین های بیس‌بال، فوتبال، فوتبال آمریکایی، هاکی و هم چنین در بخش های دیگری هم چون پارک های عمومی مدارس، دانشگاه ها و غیره به کار می رود.

تاریخچه چمن مصنوعی: مواد و اجزای به کار رفته
چمن مصنوعی به نسل های مختلفی تقسیم بندی می شود:
این محصول در ابتدا یک سیستمی متشکل از موکت و فوم بود (AstroTurf) و سپس با ورود مواد اینفیلی هم چون شن سیلیس همراه چمن مصنوعی، واقعاً پیشرفت بزرگی در این زمینه روی داد.

نسل سوم این محصول در اروپا موفقیت نسبی را به دست آورد، اما هنوز هم برای ورزش هایی هم چون فوتبال آمریکایی بسیار زبر و سخت بود و از این رو نتوانست توجه بسیاری در ایالات متحده آمریکا کسب نماید.

ورود مواد اینفیل به بازار چمن مصنوعی
پیشرفت چشمگیر بعدی در زمینه چمن مصنوعی در دهه 1990، زمانی که شرکت ها مواد اینفیل شنی را با خرده لاستیک ها جایگزین کردند، روی داد.
این نوع جدید چمن مصنوعی، سهم قابل توجهی از بازار در آمریکای شمالی را به خود اختصاص داد اما هنوز شرکت هایی دیگری در سراسر دنیا وجود داشتند که  چمن های مصنوعی را برای استفاده در زمین های بازی و ورزشی ارائه می دادند.
این روزها مواد اینفیل از خرده لاستیک گرفته تا الیاف نارگیلی را شامل می شود و این لیست هم چنان در حال گسترش یافتن است، البته هنوز به طور رسمی خبری از نسل چهارم چمن مصنوعی نیست.
تحقیقات بسیاری در حال انجام است تا مشخص شود که کدام نوع از مواد اینفیل ماندگاری بهتری دارد و مشتریان و مصرف کنندگان به کدام نوع بیشتر جذب می شوند.

افزایش تنوع چمن مصنوعی
جدا از مواد اینفیل، الیاف چمن مصنوعی هم چنین متحمل پیشرفت ها و بهبودهای قابل توجهی شده و عملکرد و دوام بالاتری را به دست آورده است.  
هم چنان که تقاضا برای چمن مصنوعی به ورزش ها و زمینه های دیگر نیز گسترش یافت، سیستم چمن مصنوعی برای تامین نیازهای هر یک از آن ها روز به روز پیشرفته تر شد و در بافت ها و اشکال مختلفی وارد بازار گردید.
اگر شما به 10 سال پیش بازگردید و سری به وب سایت های تولیدکنندگان بزنید، می توانستید فقط یک یا دو سیستم چمن مصنوعی را بیابید. اما اگر این روزها به شرکت های معتبر و بزرگ تولیدکننده چمن مصنوعی نگاه کنید، متوجه می شوید تنوع محصول بسیار بالا است.

مسائل و مشکلات مربوط به نسل های گذشته چمن مصنوعی
در تاریخچه چمن مصنوعی که نگاه می کنیم با مشکلاتی مواجه هستیم که نسل به نسل کمرنگ و کمرنگ تر شدند.
به طور مثال یکی از اصلی ترین مشکلات نسل اول چمن مصنوعی، کمبود قابلیت ارتجاعی بود که به عنوان G-max rating محاسبه می شود. زمین هایی که بسیار سفت و سخت بودند، ریسک ضربه مغزی و جراحت را افزایش می دادند، از طرف دیگر زمین های که الیاف نرم و لطیفی دارند نیز مانع عملکرد بازیکنان می شدند.
مدت ها طول کشید تا میزان سختی و نرمی الیاف چمن مصنوعی مطابق با نیاز مصرف کننده و مکانی که قرار است مورد استفاده قرار گیرد، تنظیم و متعادل شود.
مواد اینفیل و عمق آن جزو فاکتورهای اصلی هستند که روی میزان G-max rating تأثیر می گذارند که به مرور زمان تنزل پیدا می کند.
در گذشته مردم فکر می کردند که چمن مصنوعی به مرور زمان سخت و فشرده می شود. اما این موضوع صحت ندارد، بلکه دو عامل مهم در اینجا نقش اساسی را ایفا می کند:
1.خرده لاستیک ها: با راه رفتن روی چمن مصنوعی وارد کفش های شما می شوند و به مرور زمان زمین خالی از این خرده لاستیک ها می شود 2. تجمع رنگ آمیزی ها: پیشنهاد می شود که بیش از 4 بار چمن مصنوعی را رنگ نکنید وگرنه باید ابتدا رنگ آمیزی قبلی را پاک کنید و سپس به سراغ بعدی بروید.

مشکل دوم به دلیل این که شرکت های رنگسازی فرمول های خود را بهبود دادند و ابزارهای پاک کننده رنگ آمیزی ها پیشرفته ای وارد بازار شدند، به راحتی و به سرعت حل گردید.
برای عمق نیز پیشنهاد می شود در ابتدا زمانی که می خواهید چمن مصنوعی را خریداری کنید، میزان عمق اولیه را از تهیه کننده و تولیدکننده چمن مصنوعی بپرسید و سپس با کمک یک ابزار ساده هر از چندگاهی آن عمق را اندازه گیری کنید.

اگر شما هم به چمن مصنوعی علاقه مند شدید و دوست دارید بیشتر در رابطه با این محصول بدانید حتما به مقاله خرید چمن مصنوعی سری بزنید.

راه حل منطقی
در این راستا، بسیاری از پروژه ها تصمیم گرفتند تا فوم محافظ را به سیستم چمن مصنوعی اضافه کنند. اگر ابتدا این فوم محافظ را روی زمین و سپس موکت دارای مواد اینفیل را روی آن قرار دهید، در واقع دو سیستم ارتجاعی مختلف دارید که با هم کار می کنند.
فوم های محافظ زمانی که استانداردهای نگهداری به درستی رعایت نمی شود، مانند بیمه عمل می کنند و می توانند از چمن مصنوعی محفاظت ویژه ای به عمل آورند. در واقع این فوم ها از این که زمین خیلی سخت و دشوار شود، جلوگیری می نمایند و موجب به وجود آمدن یک سطح سازگارتر و پایدار تر می گردند.

تاثیر گرما و حرارت همواره در تمام طول تاریخچه چمن مصنوعی به چشم می خورد
گرما هنوز یک مشکل اساسی به شمار می رود. هیچ چیز به اندازه گرما در روزهای آفتابی نسبت به روزهای ابری و مه آلود روی چمن مصنوعی تاثیر نمی گذارد.
در واقع این گرما و حرارت ممکن است از طریق کفش به پا منتقل شود، از این رو باید دمای سطح مورد نظر خود به هر ترتیب که شده کاهش دهید.
روش هایی از جمله آبیاری یا استفاده از رنگ های مختلف و یا ترکیبی از مواد اینفیل، جزوی از روش های موثر برای کاهش دمای سطح چمن مصنوعی می باشند.
در حال حاضر گزینه های بیشتری برای رفع این مشکل ارائه شده است و  تحقیقات هم چنان ادامه دارد که چگونه می توانیم از شر این حرارات و گرما خلاص شویم.

خرده لاستیک
بحث درباره خطرات سلامتی استفاده از خرده لاستیک های چمن مصنوعی دوباره در تاریخچه چمن مصنوعی داغ شده است.
لازم به ذکر است که این خرده لاستیک ها از تایرهای بازیافت شده ماشین به دست می آید. محققان می گویند که مردم نباید خیلی زود قضاوت کنند. مطمئنا مبحث سم شناسی موضوع مهم برای تمامی تولیدکنندگان است، اما هیچ تحقیق و مطالعه ای تا به حال نشان نداده است که در چمن مصنوعی با مشکل و مسئله مواد سمی و شیمیایی مضر رو به رو هستیم.
به مواد اینفیل خرده لاستیک فکر کنید، این مواد در هر جایی از طبیعت یافت می شوند، پس نباید خطری شما یا حیوانات خانگی تان را تهدید کند.

تاریخچه چمن مصنوعی هم چنان ادامه خواهد داشت
تحقیقات و مطالعات نیز هم چنان در حال انجام هستند تا چمن مصنوعی از هر نظر مطابق با محیط زیست و نیازهای انسان ها باشد. تمامی تولیدکنندگان در سراسر دنیا تمام تمرکز خود را روی ارائه محصولی متمرکز کرده اند که هیچ یک از مشکلاتی که در بالا بیان کردیم و هم چنین سایر مسائل دیگر را نداشته باشد.
اگرچه مضرات چمن های مصنوعی که در حال حاضر استفاده می کنیم برای زندگی انسان ها و محیط زیست به قدری اندک است که به چشم نمی آید، اما ما هم چنان مشتاقانه منتظر هستیم تا چمن مصنوعی روز به روز پیشرفته تر شود تا زندگی برای انسان ها ساده تر از حالا شده و دیگر خبری از هیچ گونه ضرری برای محیط زیست در میان نباشد.